Nie mam i pewnie nigdy nie będę miała ogara. Ale...dwa lata temu zaczęłam poznawać je bliżej i zakochałam się w nich nieodwołalnie. Te piękne oczy, wspaniały charakter, ta delikatność a jednocześnie PIES. Po prostu pies, nie salonowa lala. Z ogonem, uszami i charakterem.
Moja sunia to w zasadzie też ogarek- powiedzmy, kompaktowy.
Ma to, co powinien mieć każdy porządny ogar- wiszące uszy, przepiękne oczy, uroczy charakter, pewność siebie i...tak, tak! Ma GON. I to jaki!
Chmurka zwana Emi zapamiętale tropi, jeździ na polowania. Może się wylegitymować dyplomem I stopnia w konkursie pracy dzikarzy, dyplomem II i III st. w Konkursach tropowców.
I bardzo, bardzo lubi ogary ( W końcu duży facet, to jest TO)
To my w oczekiwaniu na wejście na ścieżkę tropową
Emi z Drozdem, uroczym ogarem
PS Bywamy czasem na ,,zielonym " forum ale ono jest zdominowane przez gończe. Piękne i dzielne ale to jednak ogary zawojowały mnie całkowicie.
