Forum Dyskusyjne Ogara Polskiego

śmiga pisze:Tatko ale Ty jesteś przystojniacha

Nie zdążyłam napisać, a już siostra wyraziła moje myśli.

Piękne ogary i fajna impreza. Psia Cometa pozdrawia wszystkich polujących. Fajnie mieliście. A my z grypą leżymy.

Oj bo się zawstydzę.

No to jeszcze fotka z Panem żeby nie płakał.
I tak na złapanie klimatu.
"Zgrane Muzykanty " faktycznie zgrane.
http://www.youtube.com/watch?v=qnfx2dnW ... e=youtu.be" onclick="window.open(this.href);return false;
Pierwszy miot .
http://www.youtube.com/watch?v=VyL7Qi3B ... detailpage" onclick="window.open(this.href);return false;

A potem musiałam schować aparat bo mi się śniegiem zasypał.

My tez z czymś leżymy - to znaczy dzieci . Nie wiem czy grypa - ale się rozwija. Ciekawe kiedy nas dopadnie.

Brawo ogórki Oby coraz więcej polowań w takiej obsadzie !

Ja to nawet myślę, że obsadę spokojnie dało by się zwiększyć w końcu użytkowych ogarków już mamy całkiem sporo a i narybek dobrze się zapowiadający też by się znalazł

Jacek

Sobota - wreszcie chwila na wymarzony spacer po śniegu. Pogoda dopisała,dzieciaki podleczone, pakujemy psy i na pola. Mamy nadzieje ze mróz i głęboki śnieg ograniczą ich ruchy i spokojnie spuszczamy ich ze smyczy razem .

Założenie okazało się całkowicie błędne.

Zaczęło się całkiem niewinnie.
A tu zebranie sił razem i dawaj do dzieła. Za zajączkami ...
A potem pobiegli aż pod sąsiednią wieś (ponad kilometr) i sprowadzili stamtąd sarenki. Ponieważ psy chwilowo straciły słuch (to pewnie od śniegu ) zastosowaliśmy podstęp. Przycupnęliśmy żeby sarny nas nie widziały i przebiegły w pobliżu. No i się udało.
cdn..

Jakaś latająca odmiana tych sarenek Super fotki! A psy bardzo mądre... w końcu do domu je pędziły A że słuch z powodu śniegu straciły... będzie dobrze, stopnieje i ucha się odetkają

ania N pisze: Mamy nadzieje ze mróz i głęboki śnieg ograniczą ich ruchy i spokojnie spuszczamy ich ze smyczy razem .

No nie wierzę, że byliście aż tak naiwni

Juruś jakby się trochę "zaokrąglił"

Potem Jacek wydarł tak że się za nim śnieg kurzył .... I stanął na tropie saren. Oj zdziwienie psów było wielkie...

a mam was ha! na smycz gałgany. tymczasem kiedy Jacek zapinał Jurka -Fiord skorzystał z chwili nieuwagi.

dałem dyla .... hura udało się... a złapany Jureczek wyglądał tak .... Fiorduś nie zostawiaj mnie. Ubrana kupka nieszczęścia. A za Fiordkiem jeszcze jakiś czas lataliśmy. Zdążył pogonić jeszcze sarenki, i odwiedzić miejscowe burki przy domkach oraz rozejrzeć się za suczką z cieczką. Ja tymczasem grzałam się z Jurkiem w samochodzie.
Ot taki niewielki sobotni spacerek.

Tak nasza naiwność przekroczyła wszelkie granice....

Ładne wdzianko ma Juruś