Dla niej to straszny stwór. 
A małe jest jak sprytna małpeczka tylko inteligentnymi ślepkami wodzi. I cały czas coś kombinuje, w miejscu ani sekundy nie usiedzi.
Ma zupełnie inną sierść niż Fionka, nie wiem czy nie będzie miało takiej dłuższej.
Na jedzenie rzuca się jak lew więc podaję jej cztery razy dziennie mniejsze porcje. 
Staram się twarda być. 
jeszcze kilka pamiątkowych fotek wstawiamy. A reszty będziemy wypatrywać na innym blogu. 
Kocurek mojej koleżanki obok miski na jedzenie ma...kubeczek. 
